ماده 34 قانون کار تعریف حق‌السعی
ماده 34 قانون کار، به حقوقی که به کارگران بابت کارکرد خود تعلق می‌گیرد، حق السعی یا “سهمیه” نامیده می‌شود. به طور خلاصه، حق السعی یکی از اجرایی‌ترین مفاد قانون کار است که به کارگران بابت کارکرد خود در شرکت یا سازمان‌های دولتی، تعلق می‌گیرد.
با توجه به قانون کار، حق السعی باید به کارگران بابت کارکرد در یک دوره زمانی خاص، مثلاً یک سال، پرداخت شود. این حق شامل درآمد‌های کارگران نیست و فقط به عنوان پاداشی برای کارکرد خود در شرکت یا سازمان‌های دولتی به آن‌ها تعلق می‌گیرد. از طرف دیگر، کارفرما موظف است که میزان حق السعی را بر اساس قانون تعیین کرده و آن را به کارگران پرداخت کند.
لازم به ذکر است که مفاد دقیق حق السعی برای هر کشور ممکن است متفاوت باشد و برای اطلاعات بیشتر، به قوانین و مقررات کار و مالیاتی مرتبط با آن کشور باید مراجعه کرد.
حق‌السعی کارگر می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
• مزد یا حقوق
• کمک عائله‌مندی
• هزینه‌های مسکن
• خواروبار
• ایاب‌وذهاب
• مزایای غیرنقدی
• پاداش افزایش تولید
• سود سالانه
• و …
