اسباب قرابت

قرابت در معنای اولیه به معنای نزدیکان و خویشاوندان اطلاق می‌شود که میان اشخاص برقرار است؛ به طور مثال، میان زن و شوهر یک نوعی از ارتباط خویشاوندی و میان آنها با اولادشان یا میان هر خواهر و برادری، رابطه‌ای جاری است.

عقد نکاح و متولد شدن اولاد یا شیر دادن به اولاد دیگری، البته با در نظر گرفتن شرایط خاص، باعث ایجاد قرابت میان افراد می‌شود.