داوری در آیین دادرسی مدنی
داوری در آیین دادرسی مدنی به عنوان یک روش جایگزین حل اختلافات، به طور جداگانه تنظیم شده است. در این آیین‌نامه، مواردی که می‌توانند به وسیله داوری حل شوند، مشخص شده است. برای مثال، اختلافات مربوط به قراردادها، مواردی که به دامنه حقوق مالکیت یا مستغلات واگذاری مربوط می‌شوند، مواردی که به عنوان تخلفات قراردادی شناخته می‌شوند، و مواردی که به عنوان موضوعات تجاری مطرح می‌شوند، می‌توانند به وسیله داوری حل شوند.
در آیین دادرسی مدنی، طرفین می‌توانند در مواردی که قبل از شروع دادخواست، به توافق در مورد داوری برسند. در این صورت، داور یا داورانی که توسط طرفین انتخاب شده‌اند، به عنوان شخصی مستقل و بی‌طرف، به تصمیم‌گیری در باره اختلاف بین طرفین می‌پردازند. به علاوه، در بسیاری از موارد، در قراردادها و توافق‌نامه‌ها، شرایط داوری نیز مشخص می‌شود.
مزایای داوری در آیین دادرسی مدنی عبارتند از:
- سرعت بیشتر: فرآیند داوری معمولاً سریعتر از روش‌های قضایی است و می‌تواند به طرفین کمک کند تا اختلافات خود را در زمان کوتاه‌تری حل کنند.
- بی‌طرفی داور: در داوری، داور به عنوان شخصی بی‌طرف و مستقل، به تصمیم‌گیری در مورد اختلاف بین طرفین پرداخته و این امر به طرفین اعتماد بیشتری به فرآیند داوری می‌دهد.
- قابلیت تنظیم: در داوری، طرفین می‌توانند شرایط حل اختلاف خود را به صورت دقیق تنظیم کنند و این امر به آنها کمک می‌کند تا بهترین حل اختلاف برای خود انتخاب کنند.
در کل، داوری در آیین دادرسی مدنی به عنوان یک روش حل اختلافات می‌تواند برای طرفین جذاب و کارآمد باشد و در بسیاری از موارد، می‌تواند به جای قضایت توسط دادگاه، به حل مسئله کمک کند.
توضیحات بیشتر را در وب سایت ستارگان وکالت دنبال کنید.
